„Sieć Alice” to powieść zgrabnie splatająca historyczne postacie i wydarzenia z wyobraźnią literacką autorki. Tytułowa Alice to Louise de Bettignies, brytyjska szpieg działająca pod pseudonim Alice Dubois w czasie I wojny światowej na terenie Francji. Kobieta wolna duchem, inteligentna, bezkompromisowa, błyskotliwa i bardzo odważna. I to w czasach, gdy „chłopcom wolno było więcej, a dziewczynki nie mogły nawet marzyć o własnej drodze.” Współcześnie odchodzi w niepamięć to, że kobiety podczas I wojny światowej odegrały kluczową rolę w ruchu oporu i szpiegostwie w okupowanych przez Niemców częściach Europy Zachodniej – i o tym między innymi jest ta książka. A także o strasznej cenie jaką za to płaciły.
Fabuła prowadzona jest dwutorowo – w okresie I wojny światowej i w roku 1947. Śledzimy losy dwóch kobiet: Eve Gardiner oraz Charlotte St. Clair.
W dwa lata po zakończeniu II wojny światowej nastoletnia Charlotte wyrusza wraz z matką z USA do Europy, by pozbyć się pewnego… Problemu, owocu jej młodzieńczej lekkomyślności. Tak naprawdę, jest zdeterminowana, aby odnaleźć swoją ukochaną kuzynkę Rose, która zaginęła podczas wojennej zawieruchy. W Londynie trafia do domu życiowo złamanej Eve Gardiner i rozpoczyna niesamowitą podróż 30 lat wstecz. Okazuje się bowiem, że losy Eve i kuzynki Charli mają pewien punkt wspólny – jest nim restauracja we francuskim Lille i jej właściciel monsieur Bordelon.
Jak zawsze w literaturze inspirowanej faktami cenne było dla mnie poznanie historii. W tym przypadku francuskiej wioski Oradour-sur-Vayres, w której 10 czerwca 1944 r. SS wymordowało niemalże wszystkich mieszkańców (ponad 600 osób). Opis dokonanej tam zbrodni przedstawiony jest w powieści na podstawie relacji jedynej ocalałej kobiety Madame Marguerite Rouffanche. Do dziś miejsce to zostało nienaruszone – nie odbudowane, stanowi pomnik-wspomnienie wojennego okrucieństwa hitlerowskich Niemiec.
Quinn mistrzowsko tka historię, która jest dynamiczna i z pozoru zawiła. Bohaterowie są finezyjnie wykreowani, stają się bardzo bliscy czytelnikowi, a motywy ich postępowania tak przejmująco… ludzkie. Jest tu miłość, dążenie do prawdy i chęć pomszczenia zła i odkupienia winy. Choć ta powieść nie porwała mnie tak jak „Kod róży” tej samej autorki, to myślę, że miłośnicy fikcji opartych na autentycznych wydarzeniach historycznych z przyjemnością spędzą czas z tą lekturą. Quinn po prostu ma dobre pióro.
Zapisane cytaty:
„Liczby nie kłamią; zawsze istnieje odpowiedź, która jest albo poprawna, albo niepoprawna.”
„Najtrudniej jest okłamać tych, którzy znają nas najlepiej.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz