„Mówi się, że książki same znajdują czytelników – czasem jednak potrzebują kogoś, kto wskaże im drogę.” To pierwsze zdanie „Spacerującego z książkami” spowodowało, że z miejsca pokochałam tę powieść.
Pan Carl Kollhoff jest księgarzem, dostarcza wyjątkowe książki do domów swoim wyjątkowym, często ekscentrycznym, a na pewno nietuzinkowym, klientom. Sam o sobie mówi, że jest przeżytkiem – żyje powoli w coraz bardziej przyśpieszającym świecie, a jedynie czego pragnie to tego, aby inni czytali. Żyje swoim utartym rytuałem, w którym wszystko się zazębia, a najmniejszy pyłek kurzu potrafi ów cały mechanizm rozregulować.
I tak się staje, gdy pewnego dnia dołącza do niego Schascha, rezolutna dziewięciolatka w czapce z okularami imitującymi lotnicze gogle. Z ich wspólnego spacerowania wyniknie wiele mniejszych lub większych perypetii – sytuacji zabawnych, wzruszających, smutnych i pięknych. Tym samym przekonanie Carla o tym, że „w oprawie jego życia nie zostało już wiele stron”, zostanie podważone.
Absolutnie magiczna książka. Książka o miłości do książek. O szacunku dla słowa pisanego i szacunku dla każdego czytelnika i jego czytelniczych wyborów. „Słowo pisane pozostanie na zawsze.”, bo druk to najlepsza metoda konserwacji myśli i historii, które w książkach mogą przetrwać całe wieki. Między stronami książek znajdujemy prawdziwych ludzi i ich historie. Każda książka ma serce, które zaczyna bić, kiedy rozpoczyna się ją czytać. Moje serce biło cudownym spokojem, ukołysane tą przepiękną historią. Koniecznie, koniecznie idźcie na spacer z Carlem i Schaschą!
Książka skrzy inspirującymi przemyśleniami, które mogą pełnić rolę sentencji, mott, aforyzmów. Wypisałam ich bardzo dużo i na pewno przygotuję niebawem specjalną planszę z większością z nich. Jeden cytat idealnie odzwierciedla to, czego brakuje mi teraz najbardziej:
„Z każdą nową książką powinno się też dostawać stosowną ilość czasu, żeby móc ją w spokoju przeczytać.”
Zapisane cytaty:
„Na tym świecie danych jest nam za mało dni, aby jeszcze je tracić.”
„Czasami życie nie pozwala nam na zbyt wiele szczęścia na raz, zupełnie jakby zazdrośnie pilnowało, żebyśmy się za bardzo nie rozzuchwalili.”
„Musisz jeszcze więcej czytać. Mózg staje się wtedy bardziej giętki i może pomieścić więcej.”
„Kłamstwa raz puszczonego w świat nie da się już zatrzymać.”
„Każdy potrzebuje innych książek. Bo to, co jedna osoba kocha z całego serca, dla innej będzie zupełnie obojętne.”
„Nie wszystkie książki przemawiają do każdego. Poza tym nawet głupia książka może podsunąć mądre myśli. Odrobina głupoty jeszcze nikomu nie zaszkodziła. Trzeba tylko uważać, żeby nie zaczęła dominować i zanadto się nie rozprzestrzeniła.”
„To był jesienny dzień, który śnił o lecie.”
„- Płakałeś?
- Nie.
- Może płakałeś w środku? No wiesz, nie oczami, tylko sercem.”
„Czasem to przekleństwo, kiedy życzenia się spełniają.”
„W życiu stale się nas do czegoś przymusza, ale przynajmniej możemy jeszcze sami decydować, co chcemy czytać.”
„Każda dobra książka opowiada o prawdziwych ludziach.”
„Nie ważne, jak dużo się czyta, bo ciągle przybywają nowe tytuły, których się jeszcze nie przeczytało. I to jest smutne. Bo każdy, kto lubi czytać, chciałby znać wszystkie dobre książki.”
„Nawet jeśli nikt nie czytał podarowanych książek, to stanowiły one miły gest – i wyraz uznania dla intelektu i gustu obdarowanego.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz